Peter Berger       Gedichten - De twee seizoenen van liefde


       De twee seizoenen van liefde: Inhoud                                                              

 

 

4

De lijnen waaraan je ontspringt -
ik zie je warm, maar voel je glas
dat zich door mijn vingers
aan mij opdringt.

en hoe meer
vergelijkingen, hoe meer
ben je naakt
daaronder, en alleen.

zo nodeloos veel verliefdheid
maak je in me
dat het er oud van wordt,
je lichaam niet raakt.

 

                                                                                   

5

Je bent lief, en je onhandigheid
maakt je jong en broos.
o kon ik je maar, maar liefde
maakt innerlijk radeloos.

je gebaren in mijn ogen vergaan,
door zacht geweld
bewogen hel je voorover
in de ruimte.

liefde doe ik je nog
met al mijn woorden, met
alles van gevoel. maar wat moet ik -
zachtheid? gezichtsbedrog?