'Lucebert de dichter is als Lucebert de schilder: een stamelaar, een bouwer met adem. De woorden schokken in een baring in hem op, het is aspireren, leven blazen, zoals ook de picturale beelden naar buiten worden gestoten, uit zijn pen voortschokken, of langzaam uit hem voortvloeien als een levensstroom, een lange zucht'.

Overzichtstentoonstelling t.g.v. zijn vijftigste verjaardag. Den Haag, Nouvelles Images, 1974.