Peter Berger       Gedichten: Op tegenspraak


       Op tegenspraak: Inhoud

 

Orgasme

Nu ik toch bezig ben
de keerzij de maar
van die lekkere spiegel, de liefde
handen vol, honderden strelende vingers vol
met die vlezige zoetigheid
en vleugjes van dit of dat, een open beha
en die zachte romige spleet
waar de rug onverdragelijk
overgaat in de billen
zoveel tedere geilheid
zo om te gillen heet
dat het niet dat het niet
dat het niet mooi meer is -
hoe kan een man in godsnaam
liggen in alle geledingen
van een vrouw, al die gewrichten
proberen, bewegen, die schaamte
tot het einde toe proeven,
slapen gaan in dat gezicht,
hoe kan hij er maar iets van
begrijpen, ook maar een seconde
langer vertoeven
in die overgeprikkelde wolk
van vrouwelijke menselijkheid,
daar tijd te hebben,
daar in die lange rug
wervel voor wervel, in die warme
verlegen binnenkant van de dijen,
de holte van de voetzool, de lippen,
de oneindige armen -
het kan niet, het is doodgaan
het is doodgaan het is doodgaan
porie voor porie, maar dan zo bliksemsnel

 

 

 

 

 

dat de tijd in hoofdkussen en laken
nog niet is verder gegaan.
liefde duurt nog geen tel.