3

Het electrische land,
projecties van herfst
en mist over de weilanden,

bedriegelijke paarden
bewegend
van linnen en lucht,

de lege, met wolken
behaarde leegte
en eenvoudige regen,

het licht van
eeuwen bewaard kwik,

de haan klikt
tussen de dijen,

in het lichaam
uitgespaard ogenblik.

oh jeugd, en de geest van doodgeboren
bomen, die nooit eindigende
koehoren achter de heuvels
en zandverstuivingen.

 

 

 

 

Albumblad

o de gelieven, glimmend van hete
dromen over hun vel, zo godvergeten
blindelings in het struikgewas genomen.

natuurlijk is het zomer, krioelen
insecten, snij den kleine schrammen
in de opperhuid, en vingers voelen

al dat dun uitgespreide, verlorene,
schaduwgevlekte, zoutsmakende, en zie,
op gindse dichtbij gehaalde boomtak

gecamoufleerd met avondkleuren
de huisjesslak, stukje natuur,
de lucht penselend met zachte horens. .