TERUGLOPEND
UIT DE DROOM
De vloer
van de aarde helt
naar beneden,
de zon stijgt steeds verder omhoog,
de grazende koeien merken het niet,
op hun ijle gras dunne poten
schuiven ze door het veld
uit mijn oog;
nu komen de eerste huizen,
ik laat ze rinkelen onder mijn hand
als een traliehek. de tram
rijdt radeloos rond in zijn stilstand.
in een boom zit de flard van een stem.
|
|
MEEUWEN
Vogels boven
ons knippen
korte geluiden uit de lucht,
worden stippen
en vallen terug
met het detail van veer
snavel en sterk
demonenoog
en draaien weer omhoog
in hun onmenselijk uurwerk
|