DE LUCHT IS ENGELS

De lucht is engels als aan
het begin van de oorlog,
ik duizel, tot in mijn borst
heb ik ogen, de wolken

zijn wit van het tennissen
en nauwelijks een handbreedte
van mijn lippen,

dichterbij dichterbij kan niet
ik moet aan een gek
krijtachtig woord denken,

en mijn knieën zijn dun,
doorzichtig voelen ze
en ik kan mijn gedachten
in mijn hoofd horen spoelen,

de tuinwind
likt mijn pasgeknipte nek,

in de huig
van de lucht kriebelt
het hemelhoog vliegtuig.

 

 

 

BOMKRATER

Dit is een gek huis en dit
huis is gapend met zijn muren steen
is weg afwezigheid is heen
doorblazen met het open wit

en meer nog meer nog is er niet,
de stoel tegen de tafel aangeschikt
staat zwevend en het gras verschiet,
de aarde is gevlekt is distelgeel

en luchtlaag op luchtlaag is daarboven
een slaapvertrek teveel,
ongeborenen doen de deuren dicht.
en het gordijn wordt toegeschoven,

er verspringt iets in het licht
dat in het licht verschrikt,
een schemerlamp, verscheurend
teder gaat er niets gebeuren,

dit is het huis ontzet, gek
huis van leegte van afwezigheid,
een diepe blinde vlek
tot aan de schouder in de tijd,

hier is het leven weg, geweest,
luchtledigheid, geen enkel woord,
het wacht hier op geboorte
waaraan het weer geneest.